Ο Χώρος 28, γνωστός ως Σιταποθήκη, είναι ένα μεγάλο στενόμακρο κτίριο, ο μεγαλύτερος σε διαστάσεις χώρος που εντοπίζεται στον οικισμό της Πολιόχνης. Οι πλευρές του δομούνται από στιβαρή τοιχοποιία, στην οποία εφαρμόζεται το «έμπλεκτο» σύστημα δόμησης.

Ο Χώρος 28 ανασκάφηκε το έτος 1934 και κατόπιν το 1936. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά τεκμήρια οικοδομήθηκε στην ύστερη κυανή φάση (2900-2700 π.Χ.). Σε αυτή την εποχή θα πρέπει να φανταστούμε ότι αποτελούσε μία απομονωμένη κατασκευή, ένα ισχυρό «λιθόκτιστο κιβώτιο», που λειτουργούσε αναλημματικά κατά μήκος του δυτικού πρανούς του οικισμού. Από τα δυτικά θα σχημάτιζε ελεύθερο μέτωπο, με πρόσβαση προς τη δυτική πεδιάδα της ενδοχώρας.

Κατά τις επόμενες οικιστικές φάσεις, την πράσινη και ερυθρή (2700-2200 π.Χ.), ενσωματώθηκε στον πυρήνα του οικισμού, πιθανώς ως χώρος δημόσιου χαρακτήρα, εφόσον αποτελούσε κατασκευή ενταγμένη στον ευρύτερο σχεδιασμό του περιβόλου και των αναλληματικών έργων της Πολιόχνης.

Σχετικά με την ερμηνεία της χρήσης του χώρου, ο όρος Σιταποθήκη δόθηκε από τους Ιταλούς ανασκαφείς λόγω του εντοπισμού ορισμένων απανθρακωμένων σπόρων εκ των οποίων ο ένας εξ αυτών (καμένος καρπός σύκου) έδωσε απόλυτη χρονολόγηση γύρω στα 2.800 π.Χ..

Σήμερα ο χώρος είναι επιχωματωμένος στο μεγαλύτερο μέρος του, με σκοπό την προστασία των αρχιτεκτονικών καταλοίπων που είχαν εντοπιστεί βαθύτερα και συγχρόνως την αναλημματική υποστήριξη των παράπλευρων τοιχοποιών.