Στην Πολιόχνη διαμορφώθηκαν δύο κεντρικές πλακόστρωτες πλατείες, η πλατεία 103 στο κέντρο περίπου του οικισμού και η 106 στα βόρειά του. Και στις δύο πλατείες υπάρχουν πηγάδια, το βάθος των οποίων φτάνει ή και ξεπερνά τα 8 περίπου μέτρα.

Η πλατεία 103 διατηρεί εκτεταμένο πλακόστρωτο, επαναλαμβανόμενο μοτίβο από μονολιθικές πλάκες εντυπωσιακού μεγέθους. Η θέση της, στο κέντρο περίπου του οικισμού, σε τρίστρατο και με ανοιχτή την πρόσβαση ολόγυρά της, την αναδεικνύει σε κομβικό σημείο του οικισμού. Θα μπορούσε να λειτουργεί ως χώρος συνάθροισης και λήψης αποφάσεων, έξω ακριβώς από ένα από τα πιο πολυτελή κτήρια της τελευταίας φάσης του οικισμού, το κτήριο Α της νησίδας VIII.

Το πηγάδι της πλατείας παρέμεινε αναλλοίωτο. Πρόκειται για πηγάδι λιθόκτιστο, κατασκευασμένο από παραλληλεπίπεδους λίθους σε διάταξη που προσομοιάζει στο ισόδομο σύστημα. Το φρεάτιο, ύψους 7,7 μ. δίχως να έχει αποκαλυφθεί ο πυθμένας του,  έχει τέλεια κυκλική διατομή με εσωτερική διάμετρο 1,63 μ., δίχως ελάχιστη απόκλιση και μόνο το στόμιο του διαμορφώνεται πενταγωνικά. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο,  στο φρεάτιο απορρίφθηκαν εκρηκτικά και άλλο πολεμικό υλικό από τα γερμανικά στρατεύματα.

Λιθόκτιστος αγωγός, η κορυφή του οποίου βρίσκεται στο ύψος του στομίου του  πηγαδιού της πλατείας, ακολουθεί την κατηφορική κλίση του εδάφους και απομακρύνει τα νερά από την περιφέρεια της πλατείας, του πηγαδιού και των ομόρων νησίδων, διαμέσου των παρακείμενων οδών. Δεν αποκλείεται να λειτουργούσε και ως αγωγός υπερχείλισης του πηγαδιού, διανέμοντας ταυτόχρονα νερό στον υπόλοιπο οικισμό. Στο ίδιο πηγάδι δεν αποκλείεται να κατέληγε και ο αγωγός αποστράγγισης του κτηρίου Α της νησίδας VIII. Αν ισχύουν οι παραπάνω υποθέσεις, ισχυροποιείται το ενδεχόμενο η Πολιόχνη να διέθετε πιο σύνθετο από τις αρχικές προσδοκίες δίκτυο διαχείρισης και απομάκρυνσης υδάτων, ήδη από το τέλος της 3^ης χιλιετίας π.Χ. Εξάλλου, και η ίδια η λιθόστρωση στο σημείο, όπως και στην κεντρική είσοδο του οικισμού, όπου εντοπίζεται επίσης απότομη κλίση του εδάφους, φαίνεται πως πρακτικά αποσκοπούσε στην αναστολή της διάβρωσης του καταστρώματος των οδών από τα βρόχινα νερά που κυκλοφορούσαν με ορμή στον οικισμό από  Α→Δ και Β→Ν. Την ορμή τους θα ανέκοπτε και λιθόκτιστο φρεάτιο περισυλλογής όμβριων (βόθρος) στα δυτικά της οδού 105 και λίγο βορειότερα από το σημείο όπου σώζεται η λιθόστρωση της πλατείας.